นราธิวาส/ข่าว – นูอารีซ๊ะ ยะยือริ
30-07-61 .mp4
สำหรับเรื่องลิงสามารถไต่ขึ้นเก็บลูกทุเรียนดังกล่าวนี้ เมื่อผู้สื่อข่าวรับทราบถือว่ามันเป็นเรื่องที่แปลก ได้ยินและพบเห็นแต่ชาวบ้านส่วนใหญ่เลี้ยงลิงไว้เพื่อขึ้นเก็บลูกมะพร้าว จึงได้ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลจากชาวบ้าน และทราบว่าเจ้าของลิงตัวดังกล่าวคือ นายอับดุลรานิง หะยียะโก๊ะ อายุ 69 ปี อยู่บ้านเลขที่ 223 ม.7 ต.แว้ง อ.แว้ง จ.นราธิวาส จึงได้เดินทางไปพบนายอับดุลรานิง ที่บ้านพักพร้อมนั่งพูดคุยเพื่อทราบข้อเท็จจริง
ซึ่งนายอับดุลรานิง ได้เล่าให้ฟังว่า ลิงตัวดังกล่าวเป็นลิงแสมเพศเมีย อายุ 6 ปี โดยตั้งชื่อเป็นภาษายาวี ว่า แมะแซะ ได้ซื้อต่อจากชาวบ้านตั้งแต่ตัวยังเล็กเห็นว่าน่ารักดี ในราคา 1,000 บาท โดยให้อาหารจำพวกผลไม้ต่างๆ รับประทาน แต่เจ้าแมะแซะไม่โปรดปราณเหมือนลิงทั่วไป จึงได้ทดลองนำข้าวสวยผสมกับนมไวตามิ้ลค์ให้รับประทาน และทราบว่าเป็นที่โปรดปราณของเจ้าแมะแซะ จึงได้นำนมไวตามิ้ลค์ผสมกับข้าวสวยให้รับประทานเป็นอาหารหลักตั้งแต่เล็กจนถึงปัจจุบัน
โดยตนยึดอาชีพทำสวนยางพารา มะพร้าว ทุเรียนและสะตอ เมื่อตนไปทำสวนก็จะพาเจ้าแมะแซะไปด้วยเสมอตั้งแต่เล็ก โดยจะใช้เชือกผูกเจ้าแมะแซะไว้กับต้นไม้เพื่อให้ปีนป่ายในระหว่างที่รอตนทำสวนในแต่ละวันแล้วเสร็จ จากความคุ้นเคยการปีนป่ายต้นไม้ของเจ้าแมะแซะ เมื่อมีเวลาว่างตนจึงได้ทดลองนำลูกมะพร้าวและลูกสะตอ มาผูกไว้กับกิ่งไม้ที่ไม่สูงนักทดลองให้เจ้าแมะแซะทำการเก็บ ด้วยการใช้ภาษายาวีสั่งและใช้เชือกที่ผูกคอเจ้าแมะแซะ ในการสื่อสารว่าให้เจ้าแมะแซะเข้าใจว่า ขณะอยู่บนต้นไม้เจ้าของให้เจ้าแมะแซะขึ้นหรือลง รวมทั้งให้เจ้าแมะแซะทราบว่าเจ้าของให้ไปทางซ้ายหรือทางขวา ที่สำคัญคือให้เจ้าแมะแซะทราบว่าเจ้าของต้องการลูกนี้หรือลูกไหน โดยใช้เวลาสอนเจ้าแมะแซะ ให้เข้าใจถึงความต้องการของเจ้าของประมาณ 6 เดือน
ซึ่งการเก็บลูกมะพร้าวเจ้าแมะแซะก็ทำเหมือนลิงทั่วไป คือ ใช้ขาหน้าทั้ง 2 ข้าง บิดหรือหมุนลูกมะพร้าวให้หลุดจากทะลาย ส่วนกรณีเก็บลูกทุเรียนตนก็สอนให้เจ้าแมะแซะใช้ขาหน้า 1 ข้างเหนี่ยวกิ่งไว้ ส่วนอีกข้างประคองลูกทุเรียนไว้ก่อนที่จะยื่นปากใช้ฟันกัดให้ลูกทุเรียนหลุดออกจากขั้ว ตนมีแนวคิดเริ่มแรกที่สอนให้เจ้าแมะแซะขึ้นเก็บลูกลุกเรียนนั้น เนื่องจากในแต่ละปีเมื่อลูกทุเรียนสุก ตนต้องจ้างคนขึ้นเก็บลูกทุเรียนเป็นค่าจ้างในอัตรากิโลกรัมละ 5 ถึง 7 บาท ซึ่งถือว่ามีราคาสูงเจ้าของสวนเสียค่าใช้จ่ายในส่วนนี้โดยไม่จำเป็น จึงได้ตัดสินใจหัดเจ้าแมะแซะเก็บลูกทุเรียนดังกล่าว
และเมื่อผู้สื่อข่าวได้พูดคุยทราบข้อเท็จจริงจากการบอกเล่าของนายอับดุลรานิงแล้ว จึงให้นายอับดุลรานิง นำเจ้าแมะแซะขึ้นไปเก็บลูกทุเรียนให้ดู ซึ่งประจวบเหมาะกับที่เจ้าแมะแซะ ยังไม่ได้กินอาหารมื้อเช้านายอับดุลรานิง จึงได้นำข้าวสวยตักใส่ถ้วยพลาสติกผสมด้วยนมไวตามิ้ลค์ให้เจ้าแมะแซะกิน ซึ่งเห็นได้ชัดว่าอาหารมื้อนี้เป็นที่โปรดปราณของเจ้าแมะแซะ เหมือนกับที่นายอับดุลรานิงได้เล่าให้ฟัง
เมื่อเจ้าแมะแซะกินอาหารเป็นที่เรียบร้อย นายอับดุลรานิง ได้ถือเชือกที่คล้องคอเจ้าแมะแซะจูงไปขึ้นต้นทุเรียนที่ปลูกไว้ในสวนข้างบ้านซึ่งต้นทุเรียนสูงประมาณ 40 เมตร ให้ผู้สื่อข่าวได้ชมเป็นขวัญตาตามที่ชาวบ้านได้ร่ำลือ โดยนายอับดุลรานิง ได้ผ่อนเชือกให้เจ้าแมะแซะไต่ขึ้นต้นทุเรียนโดยสั่งเจ้าแมะแซะด้วยภาษายาวี สื่อสารให้ไต่ขึ้นไปทางซ้ายหรือทางขวา และเมื่อถึงบริเวณลูกทุเรียนที่ต้องการให้เจ้าแมะแซะเก็บ นายอับดุลรานิงจะใช้มือดึงเชือกที่คล้องคอเจ้าแมะแซะ และสื่อสารด้วยภาษายาวีให้เจ้าแมะแซะเข้าใจ แล้วเจ้าแมะแซะจะใช้ขาหน้า 1 ข้างเหี่ยวกิ่งไม้ไว้ ส่วนอีกข้างจะใช้ประคองลูกทุเรียน ก่อนยื่นปากไปใช้ฟันกัดขั้วทุเรียนให้หลุดออกจากขั้วหล่นสู่พื้น ซึ่งแต่ละลูกใช้เวลาเพียงอึดใจเท่านั้น นี่คือเรื่องแปลกแต่จริงที่ผู้สื่อข่าวพบเห็นลิงขึ้นเก็บลูกทุเรียน ที่คนน้อยคนนักจะพบเห็น
/////////////////////////////////// 30 กรกฏาคม 2561
