#รำลึกถึงวีรชนคนกล้า 18 กรกฎาคม 2562 วันทหารพราน นักรบประชาชน
เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม 2562 พันเอก สุทธิ์เขตต์ ศรีนิลทิน ผู้บังคับการกรมทหารพรานที่ 31 เป็นประธานประกอบพิธีบำเพ็ญกุศลเนื่องในวันทหารพราน 18 กรกฎาคม 2562 ประจำปี 2562 โอกาสนี้ ผู้บังคับการกรมทหารพรานที่ 31 นำกำลังพล ประกอบพิธีบวงสรวงถวายราชสักการะสมเด็จพระนเรศวรมหาราชและสมเด็จพระเอกพระเจ้าตากสินมหาราช ซึ่งตั้งประดิษฐานที่ศาลาทรงไทยภายในกรมทหารพรานที่ 31 ตำบลเชียงบาน อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา
จากนั้น ผู้บังคับการกรมทหารพรานที่ 31 เป็นประธานในพิธีบวงสรวงอนุสาวรีย์ จ่าดำผู้กล้าของนักรบดำทหารพราน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของทหารพรานที่ประกอบคุณงามความดี เสียสละ ปกป้องรักษาอธิปไตยของชาติ ตั้งอยู่บริเวณหน้ากองบังคับการกรมทหารพรานที่ 31
ต่อมา ผู้บังคับการกรมทหารพรานที่ 31 เป็นประธานในพิธีมอบทุนการศึกษาแก่บุตรกำลังพล จำนวน 21 ทุน และ ทุนการศึกษาบุตร ของกรมทหารพรานที่ 31 จำนวน 277 ทุน แบ่งตามระดับชั้นกาศึกษา ณกองบังคับการกรมทหารพรานที่ 31 ค่ายขุนจอมธรรม อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา โดยมี พันโท โสภิต สุขเจริญ รองผู้บังคับการกรมทหารพรานที่ 31, ผู้บังคับกองร้อยทหารพราน ,กำลังพล ,นายทหารชั้นประทวน อาสาสมัครทหารพราน และครอบครัวกำลังพล เข้าร่วมพิธี
18 กรกฎาคม วันคล้ายวันสถาปนาหน่วยทหารพราน วันแห่งเกียรติยศ วันแห่งศักดิ์ศรี วันแห่งความภาคภูมิใจ กว่าจะเป็นรอยยิ้มในวันนี้พวกเราเสียสละมามากแล้ว
พวกเรามีความชำนิชำนาญในการประกอบวิชาชีพของเรามาก เราทำกันอย่างจริงจังเข้มแข็งการฝึกของเราไม่ใช้จะหนักหนาเหน็ดเหนื่อยอย่างเดียว แต่ยังคงเสี่ยงอันตรายอย่างยิ่งด้วยดังจะเห็นได้ว่าตอนที่เรายังเรียนและฝึกฝนอยู่นั้น พวกเราต้องเจ็บป่วยล้มตายไปเสียแล้วไม่น้อย ร่ำเรียนฝึกฝนจนชำนิชำนาญในวิชาชีพจนกระทั้งออกปฏิบัติงานจริงจังแล้วใช่ว่าพวกเราจะสบายเสียที่ก็หาไม่ กลับยิ่งหนักเข้าไปอีกด้วยซ้ำ งานของเราไม่ได้ทำอยู่บนโต๊ะในห้องแอร์ในบ้านเมือง พวกเราต้องแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ในท้องถิ่นห่างไกลทุรกันดารทั้งสิ้น เรามีโขดหิน ขอนไม้เป็นโต๊ะทำงาน มีแอร์ธรรมชาติซึ่งอาจจะเย็นยะเยือกหรืออบอ้าวเร่าร้อนตามฤดูกาล มีขุนเขาลำเนาไพรเป็นฉากหลังแทนตึกราม ระหว่างปฏิบัติหน้าที่พวกเราต้องเผชิญกับภัยธรรมชาติทุกอย่างด้วยความอดทน ไม่ว่าจะเป็นฝนที่ซัดกระหน่ำจนแผ่นดินเป็นทะเลโคลน ไม่ว่าจะเป็นแสงแดดที่แผดเผาจนแผ่นดินเป็นทะเลทรายที่ร้อนระอุ ไม่ว่าจะเป็นงูเงี้ยวเขี้ยวขอสารพัดพิษไปจนถึงเลือดไรและยุงที่นำเชื้อมาเลเรียมาฉีดใส่ร่างกาย นอกจากภัยธรรมชาติสารพัดพิษและชนิดแล้ว ก็ยังมีภัยจากมนุษย์ด้วยกัน ที่คอยทำร้ายและทำลายอยู่ทุกขณะ ซึ่งเป็นศัตรูที่ยากจะรู้อยู่ที่ไหน ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร จนกว่าจะเปิดหน้ากากหรือกระชากปืนออกจากที่ซ่อนแล้ว บางทีทั้งที่รู้อยู่ว่านั้นคือศัตรู นี่คือผู้ปองร้าย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้จนกว่าตัวเองหรือเพื่อนพ้องจะดับดิ้นไปเสียก่อน ก่อนจะถึงเวลาที่ศัตรูจะเปิดหน้ากากเช่นว่านั้นเราก็ไม่มีทางทำอย่างไรนอกจากแย้มยิ้มเข้าใส่เพื่อผูกมิตร เกื้อกูลทุกอย่างเพื่อให้เขาเลิกเป็นศัตรู อันตรายทั้งร้อยแปดอย่าง ทั้งจากภัยธรรมชาติและจากมนุษย์ด้วยกัน ทำให้พวกเราต้องพลีร่างดับดิ้นถมแผ่นดินไม่มีใครเห็นก็มาก ที่เพื่อนฝูงช่วยกันลากเอาร่างมาประกอบพิธีให้สมเกียรติก็มากมาย หลายต่อหลายครั้งที่ร่างไร้วิญญาณของพวกเราเกลื่อนอยู่ในหุบเขาเน่าเหม็นมาแล้วนับเดือนกว่าเพื่อนๆจะฝ่าห่ากระสุนศัตรูเข้าไปเอาศพออกมาได้ ที่ไม่ตายแต่พิกลพิการ ขาด้วน แขนขาด ตาบอด เป็นอัมพาตง่อยเปลี้ย ทิ้งลูก ทิ้งเมีย พ่อแม่ ให้สู้ชีวิตไปเดียวดายก็มากมายเหลือคณานับ พวกเราจะยอมตรากตรำลำบาก เพื่อท่านจะได้อยู่สบาย เราเป็นเพื่อนแท้ที่จะยอมตายเพื่อให้ท่านได้อยู่เป็นสุข เรายอมทนทุกข์เพื่อให้ท่านอยู่รอดปลอดภัย พวกเราสำนึกในศักดิ์ศรีไม่ประพฤติสิ่งที่ทำให้ศักดิ์ศรีนั้นเสื่อมคลายพวกเราแยกย้ายกระจัดกระจายให้ท่านได้พบอยู่เสมอทั่วถิ่นทุรกันดารของประเทศไทย เราทำหน้าที่ของเราในฐานะผู้พิทักษ์แผ่นดินไทย ท่านคงจะรู้แล้วซินะว่าพวกเราคือใคร ใช้แล้วพวกเราคือ…..
“อาสาสมัครทหารพราน”
“นักรบประชาชน”
“นักรบหน้าแนว”
“นักรบตลอดแนว”
