เจ้าหน้าที่กฺู้ภัยระดมค้นหา ผู้สูญหายบริเวณลำแม่น้ำกวงบ้านวังไฮ ต.เวียงยอง อ.เมือง จ.ลำพูน เนื่องจากมีหนุ่มไซส์งานก่อสร้างริมน้ำกวงหายตัวออกจาก แคมป์คนงานที่แม่น้ำกวงลำพูน ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่ เข้าไปบริเวณที่เกิดเหตุ พบกับ นาง ปริญดา ขำละไม้ (นางเขียด) อายุ 50 ปี แฟนผู้สูญหาย ได้เล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า นาย บิวกิตติธัช แก่นคำ อายุ 29 ปี ก่อนเกิดเหตุ เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม ที่ผ่านมา นายบิวได้เดินทางไปร่วมงานศพคุณตา ที่จังหวัดศรีสะเกษ และ ได้บวชหน้าไฟให้คุณตา แล้วกลับมาที่ลำพูนวันที่ 8 สิงหาคม จากนั้นได้ดื่มดื่มเหล้ากับเพื่อนที่ไซต์งาน หลังดื่มเหล้าเสร็จได้มีอาการเพี้ยน หลอน และมีอาการเดินไปเดินมาจนเพื่อนในที่ไซต์งานก่อสร้างไม่ได้นอนกันทั้งคืน โดยนายบิวเล่าให้เธอฟังว่า เห็นเณร นั่งอยู่ข้างบน และเห็นญาติพี่น้องที่ยังมีชีวิตอยู่ มาอยู่กับตนที่แคมป์คนงานที่นี่ ตนก็ไม่ได้คิดอะไรคิดแค่ว่าเขาอาจจะเพ้อเหล้า
ต่อมาวันที่ 9 สิงหาคม 2567 อาการเพ้อของนายบิวยังไม่หายไป มีการพนมมือกราบไหว้และบอกกับเธอว่าเขาจะไปแล้วนะ แล้วบอกให้ดูแลตัวเองดีๆ และได้สั่งเสียว่า ถ้านายบิวตายไม่ต้องอาบน้ำแล้วนะ เพราะในวันเดียวกันนายบิวได้อาบน้ำแล้ว 3 รอบ นายบิวบอกให้ตนว่าถ้าตายไปเอาใส่โลงศพเลยไม่ให้อาบน้ำให้ตอนดึกในวันเดียวกัน อาการเพ้อของนายบิวเริ่มออก ตัวเริ่มสั่นกลัว จึงพานายไปนอนเวลาประมาณเที่ยงคืน นายบิวก็นอนหลับไปแล้วตนจึงนอนหลับไปด้วยต่อมาในเวลา 3:00 น ของวันที่ 10 สิงหาคม ตื่นมาแต่ไม่เห็นนายบิวแล้ว คงคิดว่าในบิวออกไปฉี่ จึงได้เปิดไฟฉายตามเรียกหาแต่ไม่เจอตัวจึงได้ขอร้องกับเจ้าหน้าที่เพื่อช่วยออกตามหาในตอนเช้า เพราะเจ้าหน้าที่มาถึงพบแค่รอยเท้า ประมาณ 4-5 รอย บนริมฝั่งแม่น้ำจนถึงเดินลงน้ำ แต่ตนยังไม่ได้ปักใจเชื่อว่าเป็นรอยเท้าของนายบิวแต่อย่างใด จึงได้โทรสอบถามกับทางญาติ ทางญาติก็บอกไว้นานบิวไม่ได้กลับบ้านที่ศรีสะเกษ ในเวลาต่อมา ทางญาติของนายบิวได้เข้าไปถามหมอดู หมอดูบอกว่าในบิวยังมีชีวิตอยู่
หลังจากนั้นวันที่ 15 สิงหาคม 2567 พนักงานในไซต์งาน ได้เห็นรองเท้าติดอยู่กับโคลนข้างริมน้ำ จึงเรียกตนไปดูพอตนได้เห็นรองเท้าตนจึงมั่นใจว่าเป็นรองเท้าของเธอเพราะว่านายบิวหารองเท้าของตัวเองไม่เจอ จึงใส่เลยรองเท้าของเธอลงไปในน้ำอย่างแน่นอน จึงประสานงานกับเจ้าหน้าที่กู้ภัยเพื่อทำการค้นหาตัวของนายบิว แต่ก็ไม่พบตัวแต่อย่างใด วันต่อมาหัวหน้าไซต์งาน ได้ทำพิธีตามความเชื่อได้จุดธูปบอกกล่าว จากนั้นเจ้าหน้าที่ในไซต์งานได้เริ่มทำก่อการตอกเสาเข็มทำงานปกติ บริเวณแม่น้ำกวง แต่ทำการตอกไม่เข้า เพราะปกติแล้วพนักงานจะทำงานทุกวันและตอกเสาเข็มได้วันละ 10 เสา แต่วันนี้เสาเข็มที่ตอกลงไปได้เท่าไหร่เลื่อนลงสู่แม่น้ำแม่กวง และตอกไม่ได้เลยสักต้น เลยคาดว่าเป็นอาถรรพ์
ท้างด้านนางปริญดา ขำละไม้ (แฟนนายบิว) ยังเชื่อว่านายบิวยังไม่ตาย และถ้านายบิวตายก็ขอให้เจอตัวโดยเร็ววัน ต่อมาได้มีคนมาบอกกับตนว่าได้พบกับนายบิวเดินอยู่ริมถนน ในคืนวันเกิดเหตุ แต่ตนบังไม่แน่ใจว่าที่เห็นนั่นเป็นคนหรือเป็นวิญญาณ เธอยังไม่เชื่อสนิทใจว่าคนที่เดินข้างถนนจะเป็นนายบิว เพราะยังไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน หรือภาพจากกล้องวงจรปิดแต่อย่างไร ว่านายบิวจะเดินไปจุดนั้น เพราะมีร่องรอยการพบร้องเท้าของตนที่นายบิวได้สวมใส่ไปตกอยู่บริเวณริมแม่น้ำที่ไซส์งาน หาหกพพูดถึงความเชื่อ คิดว่าอา จเป็นสิ่งลี้ลับเช่นวิญญาณอาจออกจากร่างไปก่อนก้เป็นไปได้ หรือไม่ นายบิวได้เดินออกไปแล้วเดินวนกลับมาที่เกิดเหตุแล้วจบน้ำลงไป จึงวอนขอเจ้าหน้าที่กู้ภัยช่วยเข้ามาดำน้ำเพื่อค้นหา ตัวของนายบิวสามีของตนอีกสักครั้ง เพราะบริเวณที่เจอรองเท้ามันเป็นวังวนหลายชั้น หรือชาวบ้านเรือกกันว่าวังจา คาดว่าถ้านายบิวได้เดินเท้าออกไป อาจตกน้ำและค้างอยู่ในบริเวณนี้ก็เป็นได้ เพราะ วันเกิดเหตุมีฝนตกหนักและน้ำไหลแรงมาก
